Hatsjiekideeee week tweeeee!

Aan alle lieve mensen die mijn blog lezen,

Het gaat onwijs hard hier in in Kenia, ik kan bijna niet geloven dat we al bijna 2 weken weg zijn! Ondertussen zijn er ook weer een aantal spannende dingen in Kisumu gebeurd.

Vrijdag zijn we een school wezen bezoeken, het was ongeveer 40 min lopen en gelukkig was het nog heeeeel erg warm ook! We kwamen het schoolplein op en toen werd er natuurlijk van alle kanten ‘MIZUNGUUUU’ geschreeuwd. We gingen het kantoortje van de directeur binnen en hij vertelde ons wat over de school. Daarna werden we aan alle klassen voorgesteld. Bij de klassen die Engels verstonden mochten we ons zelf voorstellen en moesten we vertellen dat de kinderen op school moesten blijven en goed hun best doen, zodat ze later kunnen worden wat we willen blablabla je weet het wel. Bij 1 van de klassen werden we op een zeer interessante manier aangevuld doordat de directeur zei: ‘You know why they are here? Because they didn’t get pregnant!’. Toen stonden we toch aardig met een bek vol tanden en moesten nogal lachen waardoor de kinderen in de klas ook moesten lachen! Eeeeeen bedankt directeur!

Zaterdag zijn we naar Ibrahim, een meneer die boottripjes op Lake Victoria regelt. Het was geen uitslapen want we moesten om 8 uur ’s ochtends bij de Barclays bank staan om opgehaald te worden. We zijn met een boot het meer op gegaan om hippo’s te spotten. Met groot geluk hebben we 6 hippo’s gezien. Wat onwijs gaaf om die beesten in het wild te zien. Tijdens onze boottrip zijn we langs de oevers gereden waar de vrouwen van Kisumu hun vissen schoonmaken. Heel indrukwekkend en leuk om te zien, hoe vrouwen in gekleurde kleding met gekleurde bakken met vis de oever een kleurtje geven. Tijdens ons bootreisje zijn er een aantal heeeeeele goeie foto’s gemaakt door mij en Marte, zie Facebook! (Kan niet zo veel foto’s op mn blog plaatsen.. dus je zal me vaker voor foto’s naar Facebook zien verwijzen.)
’s Avonds hadden we weer een gezellig feestje op het dak waar Vera mee uiteten gevraagd werd door een enge Indiër en een Keniaan vroeg of ik al kinderen had, omdat ik toevallig een vriendje heb.. Met het vriendelijke verzoek of we er niet even één konden maken, want ja rijst en bonen mengt erg goed!! NOU NEE DANKJE! Nu kan ik begrijpen dat die meiden hier snel zwanger worden.. god allemachtig zeg!

Zondag was een lekkere luie rustdag! Beetje boodschappen gedaan, filmpje gekeken hoe vier je het leven in Kenia?! Juist, lekker niks.

Maandag hadden we plannen om leerkrachten van Jamilo school te interviewen over de samenwerking met de Wandiege school. Marte en Kirstine zouden de klassen één voor één de klassen overnemen zodat Vera en ik de interviewen met de leerkrachten konden afnemen. Dat liep even anders doordat een klas toetsen moest maken en er een leerkracht niet aanwezig was. Dus die klas werd bijna de hele dag aan Marte en Kirstine over gedragen. Tussendoor heeft Vera in de pauzes twee van de leerkrachten kunnen interviewen. Het wachten was op de leerkracht van first class, ze zou de kinderen een rekentoets geven en ik zou haar klas overnemen. Ik zat bij haar in de klas om te zien hoe ze toetsen Engels afnam. Ineens zie ik een meisje achterover gaan en half op haar stoel liggen, een klasgenootje pakte haar hand maar ze reageerde niet. De leerkracht liep er naar toe en ze was aan het trillen, ze had waarschijnlijk een epileptische aanval. Ze werd op de grond op haar zij gelegd en ze bleef trillen, er kwam spuug uit haar mond en haar hartslag ging te keer als een overspanne wekker.
De leerkracht ging een dokter halen die toevallig bij de directeur op kantoor zat. Hij kwam bij haar kijken en keek naar haar ogen, hij zei dat die heel wit waren en dat ze dus te weinig bloed had. Uiteindelijk kwam ze tot rust en kon ze met de dokter praten, ik weet niet wat er besproken werd maar uiteindelijk heb ik het meisje naar ons kantoortje gedragen en haar op een matrasje gelegd. (ja ja, wij studenten hebben ons eigen office op de Jamilo school)
Haar moeder was gebeld en die was onderweg, maar er was een probleem met de ouders. De ouders blijken bij een kerk te zitten die niet geloven in ziekenhuis maar alleen in het bidden. Dus met het kind naar het ziekenhuis gaan had een probleem kunnen worden. De leerkracht vond dat het te lang duurt en belde een pickypicky (motor taxi). De leerkracht is met het meisje achter op de motor gesprongen en naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gereden.
De leerkracht was dus weg en droeg de klas aan mij over. Heel leuk groepje kids! Lekker boekje gelezen met z’n allen en geluncht. Ondertussen was de moeder op school gekomen en bleek dat het haar niet zo erg kon boeien dat haar kind in het ziekenhuis lag, want ze had nog 3 anderen kinderen thuis zitten waar ze voor moest zorgen en ze zou wel kijken of de vader naar het ziekenhuis kon.

Ongeveer een uur later was de leerkracht terug en nam de klas weer van mij over.

Vandaag (dinsdag) ben ik met Vera op pad geweest om bij de Wandiege School interviews af te nemen , dezelfde als we op Jamilo school gedaan hebben. Alle leerkrachten + directeur waren erg te spreken over ons coöperatie-plan, dus dat begint ook vorm te krijgen!
Daarna zijn we naar Jamilo gegaan om daar even te vragen hoe het met het meisje is, ze ligt nog steeds in het ziekenhuis en er zijn nog geen verbeteringen in haar gezondheid.
Om 2 uur zijn we met Bob (uitleg Bob komt later!) naar de Rae School geweest om daar nog wat meisjes te verzamelen voor onze Girls Youth Group. Dit pakte ook goed uit, dus hebben we zaterdag om 2 uur 10 meiden van Nyamasaria, Wandiege en Rae om mee te werken.
Als laatste vandaag de tasjes van My Book Buddy opgehaald, helemaal klaar en af. Alleen een beetje jammer dat de meneer van de printwinkel de logo’s er niet allemaal even netjes op gezet heeft.. maarja.. Kenia he..


Uitleg Bob:
Bob is een goede vriend van Lilian en Omollo, een paar van zijn kinderen worden gesponsord door de organisatie waar Lilian en Omollo voor werken, YSDAK. Doordat sommige van zijn kinderen gesponsord worden, leidt hij mensen die verbonden zijn met YSDAK, wij dus, rondt op verschillende scholen.
Bob heeft 8 kinderen, 2 van hem zelf en 6 geadopteerde kinderen. Bob zijn leven staat in het teken van het opvangen van geadopteerde kinderen. Het is een onwijs lieve man, maar hij woont ook maar in een huisje van golfplaten. Twee van de kinderen die hij heeft kunnen helaas niet naar school, omdat hij daar het geld er niet voor heeft, dus als je nog iets wil betekenen voor één van de meest loyale mannen die ik ooit ontmoet heb, weet je wat je moet doen!

Dikke kusjes van deze Keniaan!